برای سبزوار می نویسم ، دیار سربداران که از پس گذر زمان گرد و خاک فراموشی بر چهره آن نقش بسته است. کمتر کسی دیگر از مقاومت مردم این دیار در برابر متجاوزان خارجی یاد می کند و یا کسی کمتر از چهره های نامدار آن به خاطر دارد. سزاوار این دیار کهن نیست که این چنین مورد بی مهری قرار گیرد. نارسائی ها و کمبودهایی که در این شهر به چشم می خورد نشان از بی توجهی مسئولین امر در سالهای متمادی دارد. در آخر به مسئولین محترم عرض می کنم که اگر این شهر در تقسیم استان خراسان ، نصیبی نبرد ، لااقل بعد از چند دهه راه آهن تهران مشهد که از تمام شهرهای مسیر عبور می کند از این شهر کهن نیز عبور نماید.
سلام
با حرفای شما کاملا موافقم و تنها حرفی که به عنوان ی سبزواری میتونم بگم اینه که واسه جوون هایی مثل خودم متاسفم
بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست-...آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست-مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب؛در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست
سلام عزیزم زیبا منویسی..مطالبی که گذاشتی واقعا خوندنی بود
سلیقت حرف نداره دوست من.....
بنظرم مطالبت اصل موضوع رو به خواننده میرسونن .....
خوشحال میشم که با هم تبادل لینک نمائیم .چنانجه مایل بودید برای تبادل لینک با ما ، مارا با نام:
شرکت کشاورزی و دامپروری سرافراز هزارمسجد
و لینک:
http://sarafraz-hezarmasjed.blogfa.com
در سایت خود قرار دهیدو از طریق نظرات به اینجانب خبر داده تا سریعا لینک شما را در وبلاگ قرار دهم .