چکیده پایان نامه ام

عنوان :

بهینه سازی حمل و نقل دانه های روغنی در ایران

چکیده

دانه های روغنی بعنوان گیاهان صنعتی، بدلیل کاربردهای فراوان در تغذیه انسان و کنجاله آن در تغذیه دام و طیور و مصارف متعدد صنعتی و غیره از جایگاه ویژه ای در میان محصولات کشاورزی برخوردارند. چرخه صنعت روغن نباتی بر وجود و عدم وجود دانه های روغنی می چرخد. حمل و نقل دانه های روغنی به لحاظ پراکندگی مناطق تولید در سطح کشور از موارد مهم و تأثیر گذار بر هزینه های تولید روغن نباتی می باشد. مسلماً ارائه یک الگوی اقتصادی جهت بهینه سازی حمل و نقل دانه های روغنی، علاوه بر کاهش هزینه حمل و نقل بر قیمت تمام شده روغن نباتی تأثیر گذاشته و نهایتاً منجر به کاهش بار اقتصادی از دوش تولید کنندگان و مصرف کنندگان این کالای ضروری میگردد.

این تحقیق با هدف ارائه مدل ریاضی حمل و نقل بمنظور تعیین برنامه بهینه حمل و نقل دانه های روغنی آفتابگردان، سویا، کلزا و گلرنگ از مناطق تولیدی و مبادی ورودی بعنوان مراکز عرضه به کارخانجات روغنکشی بعنوان مراکز مصرف انجام شده است. تعداد مراکز تولید و عرضه دانه آفتابگردان 40 منطقه، دانه سویا 30 منطقه، دانه کلزا 76 منطقه و دانه گلرنگ 29 منطقه و 2 بندر ورودی برای سویا و تعداد مراکز مصرف آفتابگردان 7 کارخانه، سویا 16 کارخانه، کلزا 13 کارخانه و گلرنگ 7 کارخانه
می باشد. تحقیق حاضر بر اساس آمار و اطلاعات سال 1383 به صورت ماهانه و با استفاده از بسته
نرم افزاری LINGO صورت گرفته است. اجرای مدل پیشنهادی باعث صرفه جویی اقتصادی در هزینه حمل و نقل دانه آفتابگردان به میزان 434.420.500 ریال، دانه سویا به میزان 87.664.424.000 ریال، دانه کلزا  به میزان 1.296.258.000 ریال و دانه گلرنگ به میزان 88.751.400 ریال نسبت به هزینه حمل و نقل پرداخت شده در سال 1383 می گردد.

کلمات کلیدی : برنامه ریزی خطی، بهینه سازی، حمل و نقل، دانه های روغنی