میوه های به رنگ حسرت

امروز بعد از ظهر برنامه ای در مورد بازار میوه کویت از تلویزیون پخش شد. هر چند نتوانستم برنامه را به طور کامل ببینم اما همان چند دقیقه برای یک دنیا افسوس و تاسف کافی بود. بازاری رنگارنگ که اکثر میوه هایش ایرانی است که شاید بعضی وقت ها فقط نمونه اش را بتوان در تصاویر هنری دید. البته خوشحالم از اینکه محصولات کشاورزی ما صادر می شود ولی جای حسرت آن باقی است که چرا فقط این نوع میوه ها باید به کام خارجی ها باشد. میوه های که در میادین میوه و تره بار داخلی عرضه می شوند فاقد کیفیت و استانداردهای لازمند. متاسفانه تاکنون هیچ شاخص و معیاری برای سنجش کیفیت میوه ها و سایر محصولات کشاورزی تبیین نشده و محصولات کشاورزی ما بدون هیچ کنترلی وارد بازار داخلی می گردند. این در حالی است که دنیا به سمت مصرف محصولات بدون سم و کود می رود. علی رغم اینکه تولیدکنندگانی در ایران هستند که به صورت بیولوژیک محصولی سالم تولید می کنند ولی هنوز مراکزی برای عرضه این محصولات ایجاد نشده است. امیدوارم میوه های درجه یک ایرانی اول به کام ایرانی باشد بعد به کام جیب ایرانی.